Kancelaria Radcy Prawnego Ewa Jagodzińska-Antczak we Wrocławiu

Krótko i na temat o alimentach na dziecko

Zgodnie z art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (KRO) rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem swego dziecka i, wbrew pokutującemu przekonaniu, obowiązek ten bynajmniej nie wygasa wraz z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności.

Czym są alimenty?

Z art. 128 KRO wynika, że treścią obowiązku alimentacyjnego jest dostarczanie uprawnionemu przez zobowiązanego środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Alimenty służą zatem w pierwszej kolejności zaspokojeniu usprawiedliwionych potrzeb bytowych uprawnionego do alimentów, a zatem zapewnieniu mu mieszkania, ogrzewania, oświetlenia, wyżywienia, odzieży, opieki lekarskiej, lekarstw, pielęgnacji w chorobie itp. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka jest jednak znacznie szerszy, ponieważ, jak wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale z 06.02.1968 r., sygn. akt: III CZP 129/68, obejmuje dostarczanie dziecku tego wszystkiego, co jest potrzebne do jego fizycznego i umysłowego rozwoju, a więc zapewnienie pielęgnacji i pieczy, odpowiedniego wykształcenia, przygotowania do życia w społeczeństwie, rozwijania zainteresowań kulturalnych i uzdolnień.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci nie obejmuje natomiast świadczeń, które co prawda są życiowo uzasadnione i zasługują w pełni na aprobatę, jednak nie służą zaspokojeniu bieżących potrzeb dziecka. Obowiązkiem rodziców nie jest zatem np. zapewnienie dziecku samodzielnego mieszkania w przyszłości.

Jak długo trzeba płacić alimenty na dziecko?

Jak wynika z art. 133 § 1 KRO rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Obowiązek łożenia na utrzymanie dziecka nie ustaje zatem z chwilą osiągnięcia przez nie pełnoletności, lecz dopiero wtedy, gdy dziecko zostaje należycie przygotowane do samodzielnej egzystencji, co w szczególności w dzisiejszych czasach oznacza uzyskanie odpowiedniego do możliwości dziecka wykształcenia. Pamiętać przy tym trzeba, że należyte przygotowanie dziecka do przyszłej pracy zawodowej obejmuje także studia wyższe, jeżeli tylko uzdolnienia dziecka, jego ambicje i wytrwałość są wystarczające do tego, ażeby studia te nie tylko rozpocząć, ale i kontynuować i pomyślnie zakończyć.

Ukończenie przez dziecko 18 roku życia nie jest jest jednak zupełnie bez znaczenia z punktu widzenia obowiązku alimentacyjnego ciążącego na jego rodzicach. Rodzice mają bowiem możliwość uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (art. 133 § 3 KRO).

Od czego zależy wysokość alimentów?

Zakres obowiązku alimentacyjnego, czyli innymi słowy wysokość alimentów, uzależniona jest z jednej strony od tego, jakie są usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Zasadą jest przy tym, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami.

Dla ustalenia wysokości alimentów znaczenie też mają oczywiście usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego do alimentacji, a zatem m.in. jego koszty utrzymania.

Nie zawsze podstawą ustalenia przez sąd wysokości należnych dziecku alimentów będą zarobki faktycznie osiągane przez rodzica pozwanego w sprawie o alimenty. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, powinna bowiem w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów (zwłaszcza dzieci niezdolnych do samodzielnego utrzymania się). Jeśli zatem rodzic w celu uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych w ogóle nie podejmuje pracy, bądź też podejmuje pracę mniej płatną niż możliwa do uzyskania ze względu na jego przygotowanie zawodowe i warunki zdrowotne wówczas wysokość alimentów ustalona zostanie nie w oparciu o rzeczywistą wysokość zarobków tego rodzica, lecz na podstawie wysokości zarobków, jakie mógłby osiągnąć w rejonie jego zamieszkania przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i umysłowych.

Jak dochodzić alimentów?

Chcąc uzyskać wyrok zasądzający alimenty na dziecko należy w sądzie rejonowym (bez względu na wysokość dochodzonych alimentów) złożyć pozew zawierający żądanie w tym zakresie. Powództwo o roszczenie alimentacyjne kieruje się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego (a zatem rodzica, od którego dochodzimy alimentów) lub miejsce zamieszkania dziecka uprawnionego do alimentów. Z kolei pozwany jeszcze przed rozprawą może złożyć w sądzie odpowiedź na pozew, w którym przedstawi swoje stanowisko w sprawie. By zwiększyć szanse na uzyskanie alimentów w oczekiwanej wysokości bądź na skuteczną obronę przed nieuzasadnionymi lub wygórowanymi żądaniami w tym zakresie nie warto jednak działać na własną rękę, po omacku, lecz wskazane jest skorzystanie z profesjonalnego wsparcia prawnika, który należycie pokieruje sprawą i pomoże uzyskać satysfakcjonujący wyrok.
Kancelaria reprezentuje swych Klientów m.in. w sprawach alimentacyjnych. Zapraszam do kontaktu.
Powyższy artykuł ma na celu jedynie przybliżenie czytelnikom omawianego zagadnienia. Nie należy traktować go jako porady prawnej w konkretnej sprawie. W celu uzyskania pomocy prawnej zapraszam do kontaktu.